همه دنیا رفته است...

تو که نیستی هیچ چیزی سر جایش نیست. قلبم را با خود برده ای و چگونه بدون قلب زندگی کنم.

وقتی نیستی همه دنیا هم رفته است و من درون یک حباب خالی شناورم. وقتی نیستی می فهمم همه لحظات من پر از بودن های تو شده ...

وقتی نیستی من هم به خیالم نیستم . گیج و سرگشته و پریشانم . هر اتفاق بدی می افتد فکر می کنم اگر بودی اتفاق نمی افتاد یا حداقل قابل تحمل تر بود و با دیدن هر اتفاق خوبی به این خیالم که جای لبخندهای تو در این میانه بدجور خالی است.

وقتی تو نیستی لبخندهایم تلخ است و پر از تمنا برای دیدن دوباره ات.

وقتی تو نیستی همه دنیا با همه شلوغی اش خالی می شود 

منتظرم برگرد.